23 Aralık 2011 Cuma

ENGELLİ BİR ÇOCUĞUN ANNESİNE SÖZLERİ:(


Merhaba anne...
Nasılsın?
Ben iyiyim.
doğmama çok az bir süre kaldı
Ama sana söylemem gereken birşey var.
Kimilerine göre bazı eksikliklerle geleceğim..
"Özürlü" diyecekler bana..
Ama ben kimseden "özür" dilemeyeceğim anne..
Senin dışında...
Senden şimdiden özür dilerim..
Beklentilerinin hepsine cevap veremeyeceğim için..
Komşumuz çocuklarını benimle oynatmak istemediği zaman boynunu eğeceğin için..
"Bana doğru düzgün bir evlat bile veremedin", sesini duyarsan birgün..Kulağındaki her yankısı için..
Mağaza mağaza dolaşıp bisiklet seçmenin tatlı heyecanı yerine,
Tekerlekli sandalye almanın burukluğunu sana yaşatacağım için..
Çağrılmayacağımız her aile toplantısı,bayram kutlaması, piknik için..
Yada çağrılacağın ama benim yüzümden gidemeyeceğin her toplaşma, her düzenlenen kadınlar günü için..
ÖZÜR DİLERİM ANNE..

Ama senden bir isteğim var;
Benden sakın vazgeçme anne!
Bacaklarım güçsüz olabilir..
Kolayca tırmanamayabilirim merdivenleri..
Sakın beni taşımaya kalkma anne!
Tamam engelleri birlikte aşalım yine..
Ama sen elimden tutma!
Bana yardım etmek istiyorsan yukarı çık ve bana "gel" de!
Çıkamadığım için ağlayabilirim belki de..
Ama sen ağlat beni anne!
Ağlasamda daha çok merdiven çıkarmalısın bana..
Yoksa asla güçlenemem..

Kulaklarım iyi işitmeyebilir..Konuşmaya başlamam biraz zaman alabilir belki..
Ama sen sakın suskunluğa bürünme anne!
Daha çok konuşmalısın benle!
Daha çok şarkı söylemeli, daha çok kitap okumalısın bana!
Yoksa asla konuşamam...

Belki bazı takıntılarım, ısrarlarım olabilir geldiğimde..
'N'olur bana 'hayır' de anne!
Bana acıdığın ve beni mutlu etmek için, istediğim herşeyi yapma hatasına sakın düşme!
Lütfen ağlat beni anne!
Şimdi beni ağlat ki, ilerde birlikte ağlamayalım..
Yoksa asla ayakta duramam..

Belki etrafındaki insanlardan biraz farklı bir yüzüm olabilir doğduğumda..
Çok iyi görünmeyebilirim belki..
Ama sen yine güzel güzel bak bana anne!
Öyle bakki, bende aynaya baktığımda karşımda güzel bir yüz görebileyim..
Yoksa asla kendime gülümseyerek bakamam...

Bir şeyleri hemen kavramayabilir, çabucak anlamayabilirim belki...
Ama sen yine anlat bana anne!Defalarca anlat!
Benden sakın VAZGEÇME!
Yoksa asla Öğrenemem...

Son birşey daha;
Lütfen bu satırları okurken ağlama!
Çünkü ben yazarken inan hiç ağlamadım ANNE!

17 yorum:

Sevdiye dedi ki...

"Özür" kelimesi çok kızdırıyor beni, "engel" dir doğrusu, başlıkta yazdığınız gibi. Asıl özür beyinde olandır. Çocukları down sendromlu dostlarımız var, bir keresinde katıldığımız davette oynadığı çocuklardan birinin annesi "ayy ısırırmı" dedi ***
Bunu söyleyen kadın ve bunun gibi düşünenler beyin özürlüdür, en büyük kusurda budur.
Bu down sendromlu çocuğun babası "böyle bir şeyi kabullenmek çok zor ama asıl mesele kabullenmek, sonrası daha kolay" demişti ve o çocuk dört, beş sene evvel Çin'de yapılan Engelliler Olimpiyatlarında yüzme dalında Türkiye'ye dünya birinciliği getirdi ama asıl şampiyon çocuklarından asla vazgeçmeyen o anne ve babadır tabiki.
Selamlar, sevgiler...

esensdollsandpuppets dedi ki...

Çok ama çok güzel...((

aysema dedi ki...

GERÇEKTEN ÇOK ETKİLEYİCİ... Herkesin okuması gerekir bence. Teşekkürler.

GÖNÜL dedi ki...

blog ziyeretiniz için teşekkürler inanın okurken gözlerim doldu çok etkileyici teşekkürler..

Harikalar Atölyesi dedi ki...

merhaba; içim titreyerek okudum, benim için özür engel yoktur, evlat evlattır, insan insandır. Engelli olanların bizlerden muhakkak daha fazla güçlü olduklarını Allahın onlara aslında bizlerden daha fazla birşeyleri verdiğine inanırım. Asla ayrıcalıklı olduklarını belli etmediğim gibi belli edenleri de hiç utanmadan rencide edebilirim. Asıl engel kendi kafalarındaki düşüncelerinde olan insancıklardır benim için onlar.Asıl engelli kendileridir aslında.
Herkesin bu bilince varabilmesi gerekir, sizde buna aracı olduğunuz için teşekkür ederim.

Hayatın İçinden Notlar dedi ki...

çok ağlattı bu yazı beni benim 3 yaşına girecek olan dünyalar tatlısı bir evladım var,çok şükür sağlığı yerinde ama her birimiz birer engelli adayıyız Allahım yavrularımızı ve bizleri korusun,bu yazı beni çok etkiledi ne yazacağımı bile tam seçemiyorum,Aklıma yazın gittiğimiz park geldi biran oğlumu parka götürdüm ve habire sözümü dinlemiyor diye koşma oğlum zıplama oğlum diye söyleniyordum sonra tekerlekli sandalyede 4 tane dünya tatlısı çocuk geldi anneleri zorlanarak ama mutlu salıncağa almaya ve sallamaya çalışıyorlardı ne kadar mutluydu o çocuklar salıncakta bide annelerin o gözlerindeki sevinç...dedimki kendime birdaha asla söylenmeyeceğim oğluma..yazınız için çok teşekkürler

Adsız dedi ki...

Çok güzel bir paylaşım,Çok duyguladım :( yüreğinize sağlık...

gunduz68 dedi ki...

bir akrabamız yaptırdığı ikili sonucu bebeğinin down sendromlu olduğunu öğrendi herkesten sakladı doğana kadar.şimdi yaklaşık 3 yaşında.hiç yılmadan sıkılmadan ilgileniyor.gebeliği sonlandırmak aklımdan bile geçmedi dedi sen oğlunu çekip vurabilirmisin dedi.sustum.kayınvalidesi ufaklığı sağlıklı olmadığı için dışarı çıkarmak bile saçmalık diyormuş..hala böyle kafalar var ne yazıkki hemde bu kafa bir babane haketmediği halde..nasıl sevecen nasıl sakin ve ilgili bir çocuk bir görseniz..onun oğlumdan ne farkı var ki..oğlum şuan sağlıklı ama Allah korusun ki potansiyel engelli..biz gerçekten sağlammıyız acaba...

neslice tarifler dedi ki...

Ben okurken ağladım ama :(

arzu dedi ki...

Ben arzu 9 yaşında SP li bir oğlum var bu yazıyı okurken her kelimesi için ağladım bende oğluşumdan özür diliyorum.Ben engel tanımıyorum o benim canım onun için her zorluğun üstesinden gelebilirim ama tek başımıza değil yanımızdaki insanlardan fedakarlık ve anlayış bekliyoruz.

Sekerkiz dedi ki...

Merhabalar,
Yaziniz gercekten guzel ve ornek bir yazidir bence. Yureginize saglik. Insanlar okuyup bundan ibret almalidir diye dusunuyorum. Bu dunyada ne kadar insan boyle durumlardan utaniyordur kim bilir. Ama gel gor ki, bu cocuklar ne kadar engelli olsalarda bizlerden daha becerikli ve daha mutlu olabiliyorlar. Belki daha farklidirlar (bedensel veya zihinsel) ama, bir dusunun... Bizler hep illaki bir yerimizi begenmeyiz, keske boyle olsaydim veya soyle olsaydim falan diye dusunuruz. Ama onlarin hayata bakis acilari bambaska. Ben onlari hor veya kusurlu gormektense el verip elimizden geldigi kadar sahiplenelim derim, yani ben sahsen elimden geldigince sahiplenmek taraftariyim bu guzel cocuklari (insanlari).

biraydamasalı dedi ki...

arkadaşlar duyarlılığınızdan dolayı hepinize çok teşekkür ederim...

Adsız dedi ki...

Merhaba bu yazi beni cook duygulandirdi aglamamak icin kendimi zor tutuyorum ama tutamiyorum gozlerimden dokuluyor..Sanki bu sozleri kizim bana soyluyor .Benimde 12 yasinda agir epilepsi hastasi bir kuzum var yuzde elli zihinsel ozurlu konusamiyor her seyine yardim ediyorum kendini ifade edemiyor ben onun ne istedigini dusunuyorum cook zor ama ben cok mutluyum hayatimdan cok sukur;keske cogu anne benim gibi olsa bazilari cocuklarindan utanip disari bile cikarmiyor.Ben anlamam kim ne derse desin(zaten normal cocuklar benim cocuguma yan bakiyor hani bu neden konusamiyor veya ne diyor diye) cocuk iste .Ben cocugumla her yere giderim o benim dunyam ayy yuzlum melegim o benim.Ayrica ENGELLI denilince akla hemen yurume engelli geliyor insanin aklina ama OZURLU denilince o zaman insan anliyor zihinsel bir problem oldugunu (biz bu konulari cook duyduk)SEDO KIZ a katilmiyorum.Allah hayirli ve saglikili evlatlar versin ve bu durumu ceken ve yasayan bilir bende bir ozurlu cocuk annesiyim.Sanki benim cocugum bana yazmis ya cok muhtesem....

Adsız dedi ki...

merhabe
yazınızı çok beğendim gercekten bir annenin bebeğinden,evladından vazgecmemesi gerekir ben şu an hamileyim allahıma çok şükür doktor hanım sağlıklı diyor ama yarın ne olacağını sadece rabbim bilir kendilerini üstün gören insanlarımızı şiddetle kınıyorum bugün sağlamsın yarın ne olacağını biliyormusun peki! çok yazık insanlık ölüyor

Unknown dedi ki...

geçen yıl okudum ilk defa bu yazıyı. ve ondan sonra okulda idareden izin alabildiğim her hafta bazen de gizlice okul duvarlarına panolarına astım. bir çocuğun engelleriylede olsa çocuk olduğunu karşıma çıkan her insanla sohbetimde anlatmaya çalıştım. tek isteğim insanlara bazı şeyleri bizim onların önüne engel olarak yığdığımızı anlatmaktı. bu sayfaya girip bu yorumu okuyan herkesten tüm insanlardan rica ediyorum. "yapabileceklerimizin farkında değiliz" bunun farkına varın.

YASİN AGA dedi ki...

onlarin engeiu olabilir belki ama emin olun dunyaya pozitif bakmayi biliyorlar

Makbule Abalı dedi ki...

Çok güzeldi. İzninizle bloğumda paylaşmak istiyorum.